Τόσες φθινοπωρινές δραστηριότητες κάναμε, δεν έπρεπε να λείψει και το μανιταράκι μας!
Μιλήσαμε με τα παιδιά για τα μανιτάρια και πότε βγαίνουν… Ότι τα μανιτάρια τρώγονται… ότι κάποια μανιτάρια είναι δηλητηριώδη, γι αυτό και πρέπει να προσέχουμε! Τους έδειξα φωτογραφίες και μου είπε χαρακτηριστικά ο Νικόλας Μπ. ότι τα χει δει στα στρουμφάκια!
Ξεκινήσαμε ένα παιχνίδι… να ψάξουμε να βρούμε λεξούλες που να τελειώνουν σε -άρι, όπως το μανιτάρι! Τους βοήθησα λίγο στην αρχή για να τους δώσω ένα παράδειγμα, τι σημαίνει ομοιοκαταληξία! Μανιτάρι… συρτάρι… κ.ο.κ. Άρχισα, λοιπόν, να τους βοηθάω και να βρίσκουμε ομοιοκατάληκτες λέξεις από πράγματα που είχαμε μέσα στην τάξη ή να τους περιγράφω εικόνες για να βρουν τις ομοιοκατάληκτες λέξεις. Κάθε φορά που βρίσκαμε μια λέξη, τους έδειχνα την εικόνα.
Εδώ μπορείτε να βρείτε και τις εικόνες… Εικόνες με καταλήξεις σε -άρι
Όπως και το λεξιλόγιο των εικόνων… Λεξιλόγιο – Λέξεις που τελειώνουν σε -αρι
Αφού παίξαμε με τις εικόνες και τις είπαμε πολλές φορές για να ακούμε την κατάληξη, ξεκινήσαμε να φτιάξουμε μια ιστορία για ένα μανιτάρι, χρησιμοποιώντας τις εικόνες και τις λέξεις με κατάληξη -άρι.
Ορίστε και η ιστορία που δημιούργησαν τα παιδιά:
Η περιπέτεια του Άρη Μανιτάρη… (μανιτάρι)
Μια ιστορία που έφτιαξαν τα παιδιά, χρησιμοποιώντας λέξεις ομοιοκατάληκτες με την λέξη «μανιτάρι».Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Άρης, το μανιτάρι μέσα στο συρτάρι. Ένας άνθρωπος έβγαλε το μανιτάρι από το συρτάρι και το δάγκωσε ένα λιοντάρι… κατρακύλησε το μανιτάρι και έπεσε σε μια λιμνούλα που είχε ένα ψάρι… το ψάρι πέταξε το μανιτάρι έξω από τη λίμνη και το έπιασε ένα κριάρι και το δάγκωσε ξανά. Το μανιτάρι πόνεσε… και τότε το κριάρι του έδωσε μία κλωτσιά και το πήγε στο σκαθάρι… Το σκαθάρι πέταξε το μανιτάρι και αυτό έπεσε στο χώμα, που εκεί ήταν ένα φτυάρι. Το φτυάρι το είχε χάσει ένας άνθρωπος. Το έψαχνε και τελικά το βρήκε. Εκεί δίπλα ήταν το μανιτάρι και ο άνθρωπος προσπάθησε να το ξεκολλήσει από το χώμα και αυτό πετάχτηκε πάλι και πήγε δίπλα σε ένα μουλάρι. Το μουλάρι μύρισε το μανιτάρι και πήγε να το φάει. Ξαφνικά εμφανίστηκε το σαλιγκάρι και είπε στο μουλάρι… «έεεεει μουλάρι, μην το φας, θέλω να το δώσω κάπου δώρο». Τότε το μουλάρι έδωσε πίσω το μανιτάρι στο σαλιγκάρι. Το σαλιγκάρι πήρε το μανιτάρι αλλά του γλίστρησε και έπεσε μέσα στο νερό, πάνω σε ένα όστρακο που είχε μέσα ένα μαργαριτάρι! Το όστρακο έκλεισε και παγίδευσε το μανιτάρι. Ένας άνθρωπος ψάρεψε το όστρακο, το άνοιξε και απελευθέρωσε το μανιτάρι. Το μανιτάρι ευχαρίστησε τον άνθρωπο και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Στην συνέχεια φτιάξαμε τον Άρη το μανιτάρι με την παλάμη μας…
Κάναμε και τις λεπτομέρειες…
Συμπληρώσαμε και την ιστορία μας… αφού την έγραψα στον υπολογιστή… και βουαλά!
Και έτσι τελειώσαμε τα φθινοπωρινά μας!!!
Ευδοκια μου !!!! τι να σου πω !!! αυτη σου η αναρτηση με το ….-αρι , οπως και τα φθινοπωρινα σου φρουτα μ εχουν σωσει !!!! λες και εισαι μες στο μυαλο μου !!! τι να πω ? φοβερο υλικο , μπραβο σου και ευχαριστωωωωωωωωωωωωω !!!!!!!!!!!!!
Καλημέρα. Είμαι η Ελένη και είμαι ψυχολόγος. Δουλεύω με παιδιά και παρακολουθώ το blog σου εδώ και πολύ καιρό. Παίρνω πολλές ιδέες! Αυτή η επινόηση με το μανιτάρι ελιναι καταπληκτική! Και ως παιχνίδι φαντασίας για παιδιά στο φάσμα του αυτισμού. Εγώ το κάνω με εικόνες που προσπαθούμε να συνδέσουμε, αλλά αυτό με λέξεις με ομοιοκαταληξία, θα τα ενθουσιάσει! Θα το κάνω άμεσα! Συγχαρητήρια, συγχαρητήρια, συγχαρητήρια!!!!
Χριστίνα μου χαίρομαι ιδιαίτερα που συντονίζονται οι σκέψεις! Σ ευχαριστω και γω πολύ για τα σχόλια σου!!!
Ελένη μου σε ευχαριστώ επίσης πολύ πολύ! Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν οι δραστηριότητες που κάνω βοηθούν και σε ευρύτερο πεδίο Να είσαι καλά!!!!