Η αρκουδίτσα μας πεινάει. Ένα υπέροχο βιβλίο για την αρκουδίτσα μας, η οποία ξύπνησε από τον ύπνο της και το στομάχι της γουργούριζε… Πήγα λίγο ανάποδα αλλά ήθελα να δούμε και την αρκούδα τώρα που τελειώνει το φθινόπωρο.
Κάναμε μια ωραία ανατροφοδότηση με το «χρονικό» κομμάτι του βιβλίου. Τι έφαγε η αρκούδα και με ποια σειρά. Έχω άλλο βιβλίο με αρκουδίτσα που θα τους μιλήσω για την χειμερία νάρκη. That’s why! Και ξεκινήσαμε να πιρουνιάζουμε…
Ναι ναι να ΠΙΡΟΥΝΙΑΖΟΥΜΕ με καφέ μπογιά… Πιρουνάκια στην μπογιά και πάμε…
Αφήσαμε να στεγνώσουν… έτσι γιατί βάλαμε μπόλικη μπογιά…
Και στην συνέχεια κόψαμε ματάκια, αυτάκια, μυτούλα, βάλαμε και έναν φιόγκο.. και βουαλά!
Φοβερη αρκουδα,ειχα καιρο να μοω και σου εγραψα για ολα μαζεμενα,λογω ιωσεων εμενα και του μικρου,αχ βαχ