Κάναμε και μια επαναληψούλα στα ζωάκια που πέφτουν σε χειμερία νάρκη, μιας και τα είχαμε συζητήσει και στην εξ αποστάσεως. Διαβάσαμε τον «Φαλακρό σκαντζόχοιρο» του Τριβιζά και φυσικά δεν παραλείψαμε να τον κατασκευάσουμε με παλάμες και μια καρδιά μόνο!
και φυσικά και μιλήσαμε για τα χειμερινά σπορ… και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε και εμείς να κάνουμε πατινάζ σε μια παγωμένη λίμνη…. Ναι σίγουρα είναι ένα δύσκολο άθλημα αλλά εμείς είμαστε φοβερά παιδιά, δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου! Με λίγη πρακτική γίναμε και οι πρώτοι πατινέζ! Μέχρι και πιρουέτες καταφέραμε!!!!
Μετά από 2 μήνες σχεδόν και αποθήκευση πολλών δραστηριοτήτων, βρίσκω τον χρόνο να σας κάνω μια παρουσίαση.
Το γάντι, λοιπόν. Γνωστό παραμύθι, ουκρανικό… μπορείτε να το δείτε εδώ…
Το διαβάσαμε, το ζωγραφίσαμε και φυσικά το παίξαμε. Σχημάτισα ένα μεγάλο γάντι με χαρτοταινία στο πάτωμα και αρχίσαμε το παιχνίδι μας… Παίζαμε και στις ελεύθερες γωνιές συνέχεια με τις μάσκες των ζώων από το παραμύθι. Το ζητούσαν συνέχεια. Και το διασκέδαζαν!
Δουλέψαμε με τους αριθμούς, κάναμε προσθέσεις… Δουλέψαμε την σειραθέτηση. Εμφανίστηκε πρώτος ο ποντικός, δεύτερος ο βάτραχος, τρίτος ο λαγός, τέταρτη η αλεπού, πέμπτος ο λύκος, έκτο το αγριογούρουνο, έβδομη η αρκούδα.
Τα μισά παιδιά ηθοποιοί, τα υπόλοιπα μισά θεατές και βοηθοί στο μέτρημα και τούμπαλιν.
Επεξεργαστήκαμε τα πολικά ζωάκια, διαβάσαμε ιστορίες για πιγκουίνους, αρκούδες και μάθαμε για την ζωή στους πάγους. Ενδιαφέρον θέμα για τα παιδιά.. φτάσαμε στο σημείο να γράφουμε και μόνοι μας πλέον!
Φτιάξαμε τρίπτυχο παλαμο-πολικό-ζώων! Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με τις παλάμες μας!
Η Αμυγδαλιά είναι το δέντρο που βιάζεται να ανθίσει τα λουλούδια της μες τον χειμώνα! Κατά τον μύθο η Αμυγδαλιά ήταν μια όμορφη κοπέλα, που η μητέρα της δεν την άφηνε να βγει έξω τον χειμώνα, για να μην κρυώσει. Έτσι η Αμυγδαλιά καθόταν στο παράθυρό της και έβλεπε το κόσμο. Μια μέρα ο Βοριάς, ο πιο κρύος άνεμος, πέρασε από το σπίτι της, την είδε από το παράθυρο και την αγάπησε! Ένας άνεμος όμως πως θα μπορούσε να αγαπήσει μια κοπέλα; Μεταμορφώθηκε σε παλικάρι και της ζήτησε να βγει έξω. Η Αμυγδαλιά όταν τον είδε, τον ερωτεύθηκε αμέσως, όμως δεν μπορούσε να βγει. Παράκουσε την μητέρα της όμως… Φόρεσε το λευκό της φουστάνι, σα νυφικό, αλλά όταν την σφιχταγκάλιασε ο Βοριάς, της πάγωσε το κορμί και την καρδούλα της, γιατί δεν ήξερε πόσο κρύος άνεμο ήταν! Έτσι, επειδή λυπήθηκε ο Θεός γι αυτήν την αδικία, φύτρωσε ένα δέντρο εκεί που κοιμήθηκε η Αμυγδαλιά και της έδωσε το όνομα της. Και όπως η Αμυγδαλιά βιάστηκε να βγει για να αγκαλιάσει το παλικάρι της μες το χειμώνα, έτσι βιάζεται και η αμυγδαλιά να ανθίσει τα λευκά-σαν νυφικό- λουλούδια της μες το χειμώνα!
Με αφορμή μια πολύ ζεστή μέρα μέσα στο χειμώνα (περίμενα πως και πως να φανεί η άτιμη!) μιλήσαμε για τις αλκυονίδες μέρες.
Διαβάσαμε τον μύθο μέσα από ηλεκτρονική μορφή. Ο μύθος της Αλκυόνης ήταν τόσο ωραίος που όλα τα παιδιά έδειξαν απίστευτο ενδιαφέρον την ώρα που διαβάζαμε. Είχαμε κλείσει και τα φώτα για να κάνουμε ατμόσφαιρα, σα να είμαστε στο σινεμά (έτσι λένε τα παιδιά) και κατάλαβαν πλήρως τον μύθο.
Η αρκουδίτσα μας πεινάει. Ένα υπέροχο βιβλίο για την αρκουδίτσα μας, η οποία ξύπνησε από τον ύπνο της και το στομάχι της γουργούριζε… Πήγα λίγο ανάποδα αλλά ήθελα να δούμε και την αρκούδα τώρα που τελειώνει το φθινόπωρο.